sobota, 17 grudnia 2011

...

Nie tyle poznaj siebie, ile poznaj wszystkich siebie. Wszystkich z całego twego czasu.

— Jonathan Carroll
Drewniane morze
Zmieniam swoje życie, radykalnie. I nie boje się. Mam prawo podejmować decyzje o sobie samej, mam prawo o siebie zadbać.  Mam prawo myśleć o tym, że moje życie musi się zmienić. Poznaje siebie. Tą zwykłą siebie, pędzącą przez życie z uśmiechem i tym moim będzie dobrze bo dam sobie ze wszystkim rade i tą zamyślaną, wpatrzona w jeden punkt.  Nikt mojego życia za mnie nie przeżyje. Mam jedno. Ci którzy oceniają, chyba o tym nie pamiętają. Trudny czas przede mną, dam radę. Wiem to na pewno.

A teraz kartka, która jest chyba ostatnim świątecznym tworem w tym roku. Omija mnie ten temat zupełnie. Przeżyć, przeczekać i zapomnieć. 




Pafnuc nadal rozsiewa aurę tajemniczośći, przyjaźnimy się, i to bardzo :)


Ogrzewam się zapachem drzewa sandałowego i cynamonu.  I czekam na to, co się zdarzy.



niedziela, 4 grudnia 2011

heavy

"Harness your rage, take a leap of faith
to claim back your soul before it's too late
Show them no fear, sing them goodbye
Leave all but you heart and you're free to fly"

Kolejne świąteczne kartki jakoś nadal nie są za bardzo świąteczne. Za oknem jesień, i aż dziwnie mi myśleć, że rok temu o tej porze temperatura spadała poniżej -30 st. Celsiusza i śniegu było po kolana... Od jakiegoś czasu mam wrażenie że moje kartki są niedokończone, jakby brakowało w nich jakiegoś istotnego  elementu... Na razie nic z tym nie robię, ale mam nadzieje, że kiedy czas zawieszenia między dwoma światami skończy się, to także się  zmieni. 





 Pafnucy :)


czwartek, 1 grudnia 2011

zimowe Amber

Turkusowa kolekcja Amber już chyba zawsze będzie kojarzyła mi się ze świętami. Delikatny błękit i złotawe cieniowania tych papierów są inspiracją do uchwycenia lekkich, mroźnych, słonecznych, grudniowych poranków... W tym roku do świąt bardzo mi daleko. Uciekam od nich również myślami. Mimo że cały świat krzyczy że będą, jakoś trudno mi się do tego faktu przygotować... Jak zwykle pomagają mi w tym kartki. 
Ta jest prawie nieświąteczna, ale chyba jednak dzięki papierowi te święta mi przybliża... zobaczymy. W każdym razie niewielkie zapasy tej serii papieru mocno się zaczęły kurczyć... wszystko kiedyś się kończy.




A my mamy już grudzień... hm czas leci, ale dzięki temu sprzyja :)

niedziela, 27 listopada 2011

Pafnucy i fioletowa kartka

W moim domu, w piątek, zagościł nowy gość, który zostanie domownikiem. Jest czarny jak węgielek, ma niebieskozielone oczy i piękne puchate futerko. Ma też różne, złe doświadczenia życiowe za sobą, a mimo tego to ufny, mruczący mruczanki poduszkowiec. Nie chciałabym nawet wiedzieć co przeżył, ale na pewno dostanie tyle głaskania i przytulania ile potrzebuje. Imię wymyślone zostało przez pracowych kolegów, bo tam na początku Pafnucy mieszkał, więc w sumie to była przemyślana decyzja. Jak na razie lepiej się u nas czuje niż kota, lekko zszokowana kocia konkurencją. Na szczęście to nie wrogi dystans a delikatne przyglądanie się dziwnemu stworzeniu zadowolonemu z życia.

A o to Pafnucy



Kota... hm po minie widać co na to Kota.


A to kartka zrobiona niedawno, z pięknych elementów zestawu die-cuts Anny Griffin. bardzo lubie takie fiołkowo fioletowe klimaty :)





piątek, 25 listopada 2011

ciocina szarlotka

Lubicie jabłka? ja bardzo. Najpierw kwitnące jabłonie, potem smukłe drzewka z zielonymi zawiązkami a potem uginające się konary z dojrzałymi owocami. Towarzyszą mi przez cały rok. Przepis na ta szarlotka dostałam od mojej mamy chrzestnej która piecze najlepsze kruche ciasto na świecie. w sumie ciasto pieczone naprędce w czasie którego już nie chce pamiętać. Mam nadzieję że minął.


Przepis jest prosty:
  • 150 g masła
  • szklanka mąki
  • szklanka cukru
  • 3 żółtka
  • ekstrakt z wanilii
  • kilka łyżek kwaśnej śmietany
  • ewentualnie jak ktoś dodaje to proszek do pieczenia
wszystkie składniki ugniatamy jak klasyczne kruche ciasto  i wkładamy do lodówki na czas obierania i krojenia jabłek.
  •  8-9 sporych jabłek
  • ekstrakt z wanilii
  • garść rodzynek
  • dwie łyżki cynamonu
Jabłka kroimy na ćwiartki a następnie na mniejsze kawałki, polewamy ekstraktem dodajemy resztę składników i mieszamy. Ciasto wałkujemy, wykładamy do formy wysypujemy jabłka i przykrywamy resztą ciasta. Ze względu na nietypową formę, bolesławiecką brytfannę spód ciasta najpierw przypiekłam.





niedziela, 20 listopada 2011

jesiennie

Nie wiem jak to się stało ale jesień mi przepadła nie wiadomo kiedy. Przemknęła się chyłkiem, przeleciała po ulicach i parkach i znikła. W moim życiu wielkie zmiany, takie które dają nadzieję. I nie boje się.

a na zdjęciach 1 listopadowy spacer. To już tradycja.





Park Południowy


Miłej niedzieli.

niedziela, 6 listopada 2011

CHCE BYĆ KOBIETA Z MOICH SNÓW!

hm...

środa, 28 września 2011

ecru


Strasznie  podoba mi się wyjaśnienie słowa ecru w słowniku wyrazów obcych.

écru [wym. ekrü] kolor naturalny płótna nie bielonego: szarawo-żółty, bledszy i bardziej zielonkawy niż chamois a. kość słoniowa.
 Etym. - fr. 'nie bielony; surowy (jedwab)'; zob. eks-; cru 'surowy' z łac. crudus 'surowy; dziki; niedojrzały'.
 
 Czytając go po raz pierwszy widziałam to prawdziwe płótno na balach, gdzieś tam z zamierzchłej przeszłości. Kartka tez mi się z nią kojarzy. Dlatego wybrałam lekką sukienkową prawie formę, delikatne falbanki i koronki właśnie w takim kolorze jaki jest w opisie. Pieczątka pochodzi z Vivy decor. Bardzo zauroczył mnie ten motyw camey w oprawie. 



Wstążka kupiona w scrap.com.pl dobrze mi tutaj pasuje.  Mimo że kupiłam je kilka miesięcy temu, teraz dopiero zaczynam dostrzegać ich potencjał. Jakoś zaczynam przekonywać się do nich.



I jak zwykle wpatrzona w obiektyw kota. Trochę mi tu niewyraźnie wygląda, ale światło w przedpokoju nie pozwala na dobre fotografowanie. Tu jak widać z pretensja w oczach pyta "dlaczego mi nie pozwalasz"... ech te koty. Niby nasze, a ja ciągle mam nieodparte wrażenie że jest dokładnie odwrotnie. To my jesteśmy ich.



Słowa na dzisiaj:

Najsilniejszym wojownikiem jest ten, kto pokonał sam siebie.
                                                                                       Konfucjusz























wtorek, 27 września 2011

kartka na wyzwanie

Kartka zrobiona wg mapki i na wyzwanie cardabilities. Kolekcję Amber podziwiać będę zawsze. Mam jeszcze kilka papierów z niej i na pewno będa one wracać w moich pracach. I choć sklep ILS przestał działać, to mam nadzieję że papiery te pojawia sie w innych sklepach. A jak na razie rządzi turkus :) A ja wróciłam do kartkowania ech :)


Jakoś mi się niebiesko w życiu zrobiło i lekko, i widać to też tutaj.


A tak wygląda mapka:

Jak widzicie potraktowałam ja dosyć dosłownie, ale co tam :)




A ja jak na razie leżę w łóżku i przeklinam własne zatoki, które strajkują od piątku. Masakra. Pozdrowienia :)

sobota, 24 września 2011

Zamek Czocha

Wiele ciekawych miejsc jest w rejonie w którym mieszkam. Burzliwa historia Dolnego Śląska zaowocowała mieszanką kultur i narodowości o która trudno w innych regionach. Ostatnio, razem z przyjaciółmi postanowiliśmy pozwiedzać, przy okazji spotkań, ciekawe dla nas miejsca. Tak było i z ta wyprawą. Zamek Czocha został wybudowany w latach 1241-1247 jako warownia. Ale mnie interesowały raczej najnowsze dzieje zamku... Wikipedia pisze o nim tak:

"Zakupiony w 1909 roku przez drezdeńskiego producenta wyrobów tytoniowych (cygar) Ernsta Gütschowa za 1,5 mln marek, do 1912 został przebudowany przez znanego architekta berlińskiego Bodo Ebhardta zgodnie z wyglądem zachowanym na rycinie z 1703 roku. Podczas przebudowy zniszczono jednak wiele najstarszych fragmentów kompleksu. W dawnej fosie urządzono zwierzyniec. Gütschow utrzymywał dobre stosunki z dworem carskim, a po rewolucji z rosyjskimi emigrantami, od których skupował różne przedmioty o wysokiej wartości artystycznej. W zamku mieszkał do marca 1945 roku. Opuszczając zamek wywiózł najcenniejszą część wyposażenia. W latach II wojny w zamku mieściła się szkoła szyfrantów Abwehry. Prawdopodobnie przechowywano tu urządzenie do dekryptażu depesz radzieckich (operacja o kryptonimie Ryba-Miecz)"

Zamek właściwie nie ruszany od czasów wojny,  na zewnątrz raczej nie był nigdy nie remontowany. I to dobrze dla niego, bo zauważyć możemy wszystkie te elementy budynku które mogłyby zostać zniszczone w trakcie renowacji. Powiem szczerze, że zawsze kiedy tam jestem wzbudza on we mnie zachwyt. I zawsze mnie zaskakuje kiedy spoglądam na niego po raz pierwszy.







Bardzo zaciekawiło mnie mieszkanie starego rybaka. Jest właściwie w stanie nienaruszonym i pokazuje jak żyli na tych ziemiach nasi poprzednicy. 





niedziela, 18 września 2011

Świeto bolesławieckiej ceramiki.

To, co się liczy dla nas, nie musi się liczyć dla innych, nawet jeżeli jesteśmy sobie bliscy. Inni niekoniecznie kochają to, co my, czy nienawidzą to, co my. Nasza prawda bywa dla nich kłamstwem.
Jonathan Carroll

Powoli wracam z blogowego odwyku. Dawno mnie tu nie było, ale to nie oznacza że moje życie stanęło w miejscu i zastygło w oczekiwaniu. Ten czas był intensywny, i bardzo wiele nauczył mnie, o mnie samej. 

Dzisiaj zdjęcia z wydarzenia które miało miejsce kilka tygodni temu, a dokładniej w przedostatni sierpniowy weekend. Jak co roku na Bolesławieckim rynku wystawili się mistrzowie polskiej ceramiki. Jak co roku najwięcej było ich z Bolesławca i okolic. A kobaltowy wzór pojawiał się w wielu miejscach. Na szczęście coraz więcej artystów plastyków także próbuje wystawiać swoje prace. I to one najbardziej zachwyciły mnie różnorodnością...

Jak można było zauważyć Polska Aniołami stoi. Chyba naprawdę tak wiele nam ich potrzeba.








 Sowa była boska :)


Na giełdzie staroci można było znaleźć stare, robione jeszcze przez niemieckich poprzedników egzemplarze Bolesławieckiej porcelany. 

Pozdrawiam i wracam na dobre, również do kolczykowania i skrapowania.